บทที่ 65 เธอไม่ได้หน้าแดง

นภัทรค่อยๆ ลดมือลง “ฉันไม่เป็นไร”

แต่อัญชนีเห็นสีหน้าเจ็บปวดปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาเมื่อครู่อย่างชัดเจน

เธอไม่พูดพร่ำทำเพลงพานภัทรกลับห้อง

นภัทรมองนิ้วที่จับข้อมือของตัวเองอยู่พลางยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย พอเข้าห้องไปก็ปิดประตูตามหลัง

“คุณเจ็บหน้าอกเหรอ?” อัญชนีถาม

นภัทรเม้มปาก “นิดหน่อย”

“เริ่มเป็นตั้ง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ