บทที่ 38 วรกายล้ำค่า

บุรุษไร้ยางอายยกยิ้มเจ้าเล่ห์ เพราะยามนี้ร่างกายของทั้งคู่แนบชิดกันจนบุรุษตัวสูงกว่ารับรู้ได้ถึงจังหวะการเต้นของหัวใจของอีกฝ่าย ทำให้บุรุษตัวสูงรู้สึกมีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง

หญิงสาวพยายามดึงสติตนเอง นางค่อย ๆ ผ่อนลมหายใจเข้าออกช้า ๆ ก่อนจะเงยหน้ามาสบตาบุรุษหน้าหนาที่กล้างับใบหูของนาง

“ท่านไม่ใช่ท...