บทที่ 46 อยู่เป็นโสดดีกว่า

ซูกุ้ยฟางยิ้มให้ทุกคนที่เป็นกรรมการตัดสิน และไม่ลืมส่งสายตาหวานซึ้งถึงหยางอี้คังพร้อมอมยิ้มน้อยๆ ตบท้าย เพียงแค่นั้นชายหนุ่มก็ไม่อาจละสายตาจากนาง

การร่ายรำของหญิงสาวไม่ได้งดงามกว่าสตรีคนอื่นๆ ที่แสดงความสามารถในแบบเดียวกัน ซ้ำร้ายรูปแบบท่วงท่ายังดูเหมือนการลอกเลียนคนอื่นด้วยซ้ำ

หยางอี้คังลุ้นเอาใจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ