บทที่ 127

โนอาห์

ดวงตาสีเทาของเอเดนที่ปกติจะเย็นชาและคมกริบ กลับแดงก่ำ ฉายแววเจ็บปวดรวดร้าวอย่างหนัก “ผมไม่เคยเก่งเรื่องการปฏิเสธสิ่งยั่วยวนเลย เหมือนกับวิสกี้นี่ ผมไม่ควรดื่มมันด้วยซ้ำ ขวดราคาแพงที่ผมเก็บไว้มาหลายปีเพื่อเป็นสัญลักษณ์ของความยับยั้งชั่งใจและพลังใจ”

“แล้วจะเปิดมันมาทำไมตั้งแต่แรกล่ะครับ” ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ