บทที่ 133

โนอาห์

การขับรถจากสนามบินลัดเลาะผ่านโลกที่ไม่เหมือนจริง—หิมะสดใหม่กองสุมบนต้นสน หลังคาขาวโพลนราวกับโรยด้วยน้ำตาล สายไฟสีวอร์มไลท์ประดับระเบียงราวกับมีใครมาแต่งแต้มภูเขาทั้งลูกด้วยสีทอง แอสเพนสวยสมบูรณ์แบบเหมือนภาพโปสการ์ด และร่างกายของผมนั่งอยู่ในรถเอสยูวีเหมือนอุปกรณ์ประกอบฉากดีๆ ชิ้นหนึ่ง พยัก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ