บทที่ 155

วินาทีที่ริมฝีปากของเขากระแทกลงมาบนปากของฉัน ทุกสิ่งทุกอย่างในตัวฉันก็ขาวโพลนไปหมด

ฉันเฝ้ารอ... โหยหา... สิ่งนี้มาตลอด รอเขา รอเสียงลมหายใจของเขา รสชาติของเขา รอวันที่ร่างกายของเขาจะแนบชิดกับฉันราวกับว่าเขาถูกสร้างขึ้นมาเพื่อความโกลาหลนี้ที่เราเอาแต่เสแสร้งว่าไม่ต้องการ

มันไม่รู้สึกเหมือนชัยชนะเลย ม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ