บทที่ 104 EPILOGUE [2]

“เธอจะเดินขึ้นไปก็ได้นะ ชั้นสามนี่เอง”

“ไม่ดีกว่า ฉันขอนั่งรอเขากับนายได้มั้ย” ฉันถามยิ้มๆ ซึ่งจั๊มก็มองหน้าฉันเหมือนจะงงๆ นิดหน่อย แต่เชื่อเถอะว่าเขาต้องเต็มใจให้ฉันนั่งรอด้วยอยู่แล้ว

“อืม ไปสิ” จั๊มบอกด้วยความเต็มใจ ฉันคิดอะไรผิดซะที่ไหนล่ะ

ที่สุดแล้วฉันก็เดินออกมาพร้อมกับเขา แต่ไม่ทันจะได้ส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ