บทที่ 32 EPISODE 05 ยกที่หนึ่ง [3]

“พะ...พี่พอร์ช”

หัวใจกระตุกวูบลงไปอยู่ที่ตาตุ่มเมื่อเห็นว่าพี่พอร์ชกำลังเดินเข้ามา ใบหน้าของเขาเรียบตึง ซึ่งถึงฉันจะยังรู้สึกเมาๆ แต่กลับรับรู้ได้ถึงออร่าของความหล่อ

บ้าเอ๊ย! ขนาดเมาๆ ฉันยังรู้เลยว่าเราควรเจอกันในสภาพที่ฉันดูดีกว่านี้

ฉันลอบกลืนน้ำลายลงไปอึกใหญ่ก่อนจะรีบสะบัดหัวไล่อาการมึนเมาออกไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ