บทที่ 30 30

“ดี และอย่าลืมเตรียมตัวเตรียมใจของคุณด้วย หวังว่าผมคงไม่ได้ยินเสียงร้องไห้ของคุณอีกนะ” ยิ่งคิดยิ่งหัวเสีย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากให้เวลาคนตัวเล็กได้เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม

“ค่ะ” ได้แต่ตอบรับเพียงเท่านี้ เพราะไม่มั่นใจว่าพอถึงเวลาจริงๆ จะสามารถทำทุกอย่างตามที่หมอหนุ่มต้องการได้หรือไม่ เพราะเขา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ