บทที่ 37 37

“หมอคะ อาบน้ำก่อนดีไหมคะ” เวทิกาเริ่มรู้สึกใจไม่ดี เขารุกรานหนักเสียจนตอนนี้เธอแทบจะยืนไม่ไหว อยากจะขอพักตั้งสติสักพัก

“ทำไม อย่าทำให้ฉันคิดว่าเธอจะหาทางเบี้ยวเลย เพราะเธอก็รู้นี่ว่าไม่มีทางปฏิเสธฉันได้” พูดก่อนจะเริ่มจูบซุกไซ้ที่แก้มนวลเนียนอีกครั้ง เวทิกาหอมไปหมด ทำให้เขาอยากจะไล้เลียเธอไปทั้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ