บทที่ 42 ความตาย

บทที่ 42 ความตาย

ความเจ็บแล่นไปทั่วร่างทันทีที่เธอรู้สึกตัวตื่น ร่างเพรียวระหงที่นอนหลับไม่ได้สติไปสองวันเต็ม ตามร่างกายมีบาดแผลและร่องรอยม่วงช้ำจากการโดนกระแทก

ศีรษะเล็กปวดหนึบจนหญิงสาวต้องเอามือขึ้นมากุมไว้ น้ำสีใสไหลออกหางตา เมื่อเธอยกแขนหมายจะเช็ดมัน แต่แขนขาเธอกลับไม่มีแรงเลย…

ความทรงจำสุดท้าย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ