บทที่ 60 คนปากแข็งสองคน

บทที่ 60 คนปากแข็งสองคน

‘อย่าว่าอ้ายเลยครับ ทุกครั้งเธอก็ไม่ได้ยินยอมอะไร มีแต่ผมบังคับเธอเอง’

“เพี๊ยะ!” เดือนประดับโกรธจนเลือดขึ้นหน้า!!

เดือนอ้ายจิกเล็บลงที่ฝ่ามือตัวเอง และเงยหน้ามองมารดาด้วยหัวใจแห้งผาด เธอทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากร้องไห้เพื่อให้แม่สงสารและเห็นใจเธออยู่ตรงนี้…

เพราะถ้าเธอพูดอะไรออก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ