บทที่ 17 ยิ่งปลุกสัญชาตญาณดิบ ๆ ให้ทวีความร้อนแรงมากยิ่งขึ้น

“อื้อ  ยะ  อย่า อ่า”

เสียงร้องห้ามกลายเป็นเสียงครางครวญผะแผ่ว  หล่อนเกลียดตนเองนักที่เรือนร่างมันตอบสนองทุกสัมผัสจากมือแกร่ง

“อย่าหยุดใช่ไหมสาวน้อย ฮึ ฮึ”

เสียงร้องห้ามครางครวญผะแผ่วของหล่อน ยิ่งกระตุ้นเลือดในกายชายให้เดือดพล่านไปทั่วสรรพางค์  ตอเคราสาก ๆ ลากครูดไปกับเนินเนื้ออวบอั๋น  ยิ่งทวีให้ร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ