บทที่ 14 บทที่ 13 เหมือนจะเสียดาย

บทที่ 13 เหมือนจะเสียดาย

"ไอ้ขุนมึง! อุ๊บ!" ฝ่ามือหนาตะปบปากธันวาทันทีที่เขาจะพูดอะไรออกมาอีก ธันวาถูกลากมาที่ห้องครัวและนานกว่าที่ขุนเขาจะยอมปล่อยเขาเป็นอิสระ

"กูอธิบายได้"

"อธิบายยังไง มึง..เอ๋..ทำไมกูคุ้นหน้าน้องคนนั้นจังวะ อ๋อ! น้องคนที่อยู่คลับหนิ นี่มึงหิ้วผู้หญิงในคลับมากินเหรอวะ!" ขุนเขาแทบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ