บทที่ 50 บทที่ 49 ก่อนนอน

บทที่ 49 ก่อนนอน

หลายชั่วโมงต่อมา

ดวงตะวันลับขอบฟ้าพาให้คนที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นรู้สึกว้าเหว่ไม่น้อย เพียงเธอกอดตัวเองแล้วมองออกไปด้านนอก แม้จะมีตึกสูงหลายสิบชั้นบดบังพระอาทิตย์แต่แสงที่เปล่งประกายออกมาตึกสูง ๆ พวกนั้นกลับบดบังมันไม่ได้

"นั่งทำอะไร" ขุนเขาเดินเข้ามานั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับเพียงเธ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ