บทที่ 44

อีวานกับเทตนั่งอยู่ในห้องขังที่หนาวเย็นและว่างเปล่า โดยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก

ทันใดนั้น ประตูห้องขังก็เปิดผางออก

เทอร์รี่ยืนอยู่ตรงนั้นด้วยท่าทีรำคาญ “พวกแกไปได้แล้ว”

เทตกับอีวานตกตะลึง

ทั้งสองสบตากัน ต่างก็มีสีหน้าไม่เชื่อสายตา

“พวกเรา... ออกไปได้แล้วเหรอ”

“อะไร ไม่อยากไปรึไง” เทอร์รี่แ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ