บทที่ 7 การป้องกัน
ชายหนุ่มลุกขึ้นเดินตรงไปที่ห้องน้ำ ก่อนจะรูดดึงถุงยางลงชักโครก เค้าจะไม่ใส่แล้วถ้าไม่จำเป็น เสียงตะโกนเรียกชื่อเธอดังลั่นห้องน้ำ บัวชมพูขยับตัวลุกขึ้น แล้วเดินตรงไปหา เธอเจ็บเธอแสบ ตรงนั้นมาก
น้ำอุ่นในตู้อาบน้ำเปิดรออยู่แล้ว เค้ารีบดึงตัวเธอเข้าไปใต้สายน้ำ พร้อมกับจูบเธออย่างเร่าร้อนอีกครั้ง บัวชมพูรู้สึกถึงสิ่งที่อยู่ตรงหน้าท้อง อวัยวะอวบใหญ่ของเค้า กำลังพองขยาย
"พี่ขออีกทีนะ " เค้าอ่อนเสียงหวาน ก่อนจะอุ้มเธอขึ้นมา ขาเล็กรัดเอวเค้าเอาไว้เพราะกลัวจะตก แต่คนอุ้มกลับดันตัวเธอให้ชิดผนัง แล้วสอดใส่ลงไปอย่างรวดเร็ว สัมผัสแนบแน่นกว่าตอนแรก ทำให้เธอใจสั่นอีกหน้า
หน้าอกของเธอเสียดสีกับอกแกร่งของเค้า แขนและจาของเธอกอดรัดเค้าเอาไว้ ทำให้เธอรู้ได้ทันที ว่าเค้าเป็นนักรักที่เชี่ยวชาญ ขนาดในห้องน้ำ เค้ายังทำได้ดีขนาดนี้ สายน้ำอุ่น เพิ่มอารมณ์การเมกเลิฟ เอวหนาขยับโยกไม่มีพัก ก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักในตัวเธอ ครั้งนี้ เค้าไม่สวมถุงยาง
บัวชมพูใช้เวลาในห้องนอนและห้องน้ำเกือบสองชั่วโมง มื้อดึกกำลังจะเริ่มขึ้น หลังจากอาบน้ำแร่งตัวแล้ว เสียงเคาะประตูหน้าห้องก็ดังขึ้น ขัดจังหวะ
พสุธรเดินเร็วๆไปแง้มประตู ก่อนจะรีบปิดอย่างรวดเร็ว ในมือมีถุงสีขาวใบเล็กติดมือมา
" ยาคุมฉุกเฉิน " เค้าบอกออกมาแล้วแกะส่งให้เธอ บัวชมพูรับยามากิน ทันที
"พี่ผิดเอง พี่ไม่เซฟ " เค้ายอมรับผิดตรงๆ ยาแบบนี้ไม่ค่อยดีนัก แต่คิดไว้ว่า คงจะให้กินแค่ครั้งเท่านั้นแหละ
"บัวกินยาคุมอยู่แล้ว " เธอบอกกับเค้า หลังจากกินยานั้นไปแล้ว พสุธรเงยหน้าทันที "หมายความว่าไง "
"บัวปวดท้องประจำเดือนมากค่ะ หมอเลยให้ทานยาคุมเอาไว้ เพื่อปรับฮอร์โมนในร่างกาย "
พสุธรพยักหน้า "ดีแล้ว ต่อไปนี้ พี่จะได้ไม่เซฟ " บัวชมพูหน้าร้อนผ่าว ไม่เซฟของเค้า คือไม่ใช้ถุงยางกับเธอ
อาหารมื้อแรก อิ่ม อร่อย หรือ เพราะใช้พลังงานอย่างหนัก ก็ไม่รู้ แต่คืนแรกของเค้าและเธอจบลงด้วยการร่วมรักอีกครั้งก่อนนอน บัวชมพูแทบจะสลบทันที หลังจากเค้าตัวเธอออกจากกายแกร่งของเค้า มือหนาดึงเธอเข้ามาใก้ล ก่อนจะหลับลงไปพร้อมกันด้วยความสุข
ชาตรีถือถุงกับข้าวมากกว่าสิบอย่างขึ้นมาบนคอนโด เมื่อคืนลูกพี่ โทรสั่งยาคุมฉุกเฉิน เช้านี้โทรมาสั่งกับข้าวอีกเพียบ ใบหน้าหล่อเหลามีรอยยิ้มพอใจ เค้าจะต้องมีพี่สะใภ้ ชื่อบัวชมพูแน่นอน
บัวชมพูสวมชุดเดรสสั้นสีฟ้า หลังอาบน้ำเสร็จร่องรอยรักเต็มทั่ว เนินอก หน้าท้องและต้นขา เค้าจูบเธอทั่วทั้งตัว สายตาคมดุอ่อนหวานเหลือเชื่อ
"หิวมั้ย รอแปปนะ " เค้าปลุกเธอด้วยปากของเค้า ก่อนจะจัดหนักกับเธออีกครั้งทันทีที่ลืมตา
เสียงเค้าบอกแค่ว่า วันนี้ทั้งวันคงต้องอด เพราะน้องสาวของเธอบวมเปล่งเสียแล้ว บัวชมพูอยากจะหาตัวไปจากตรงนั้น เค้าซุกไซ้ดอมดม ใช้ลิ้นสัมผัสอย่างนุ่มนวลจนเธอร้องครางออกมา เป็นพี่เค้า
"พี่พุขา พี่พุขา " เจ้าของชื่อ ยิ่งเร่งจังหวะขึ้นอีก เค้าชอบเสียงนี้ แล้วเค้าก็ส่งเธอไปถึงที่ ด้วยปลายลิ้นของตัวเอง
"ช้า บัวหิวแล้ว " ชาตรีมองค้อนทันที ลูกพี่สั่งปุ้ป เค้าก็ลุกทันที แถมยังสั่งอาหารไว้ก่อน แล้วรีบมา
"พี่พุคร้าบบ ผมรีบสุดชีวิตแล้ว " ลูกน้องเถียงอย่างไท่เกรงกลัว บัวชมพูเดินออกมาจากห้อง แล้วยกมือไหว้ทักทาย
"สวัสดีค่ะ คุณชาตรี " ชาตรีรีบรับไหว้ทันที แล้วเอ่ยทัก
"ขอโทษที่ช้านะครับ คุณบัว"
"ไม่เป็นไรเลยค่ะ "
เธอตอบเสียงเบา แล้วแยกตัวเข้าไปในครัว เพื่อจัดอาหาร พสุธรถามเรื่องงานอีก2-3เรื่อง ก่อนจะไล่ลูกน้องกลับทันที
"ไปได้แล้ว " ชาตรียิ้มกว้างอย่างพอใจ แล้วบอกลาคนทั้งสอง ก่อนกลับลูกน้องยังไม่วายแซวลูกพี่ว่า
"เบาได้เบานะพี่พุ "
พสุธร อยากจะเตะมันนัก ทำไมมันจะต้องยุ่งทุกเรื่อง ต้องเบาอยู่แล้ว เพราะตอนนี้ เธอทั้งบวมทั้งแดง ทั้งน่าสงสาร น่าปลอบเป็นที่สุด หลังกินข้าวก็พักผ่อนดูทีวีสัก3-4ชั่วโมง เพราะคืนนี้ เค้าไม่ยอมห่างเธอไปแน่
" บัว มีอะไรกินบ้าง " เค้าต้องกินข้าวเติมแรงก่อน เพราะอีกไม่นาน เค้าต้องใช้แรงหนักมาก
