บทที่ 67 บทที่ 67

“หลับแล้วเหรอครับคุณนิจ”

“…” เงียบ...

“คุณนิจ” เขาเรียกอีก

“…” คนแกล้งหลับยังคงนอนนิ่ง คนถามจึงขยับตัวเข้าไปหา ให้ร่างใหญ่เบียดกับร่างเล็กมากที่สุด จนอกกว้างแนบกับแผ่นหลังเนียนที่ซ่อนตัวอยู่ใต้เสื้อนอนเนื้อดีของเธอ

“คุณนิจ...”

เขาเรียกอีกเป็นครั้งที่สาม คราวนี้กระซิบอยู่ชิดใบหูของเธอนี่เอง แขนแ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ