บทที่ 3 3
“พี่ยังคุยกับลดาไม่จบ !”
“เราไปคุยกันต่อที่บ้านลดาก็ได้นะคะ”
เธอพยายามใช้น้ำเย็นเข้าลูบ ด้วยความคิดที่ว่าเขาอาจจะวู่วามเนื่องจากฤทธิ์แอลกอฮอลล์
“ลดาบอกว่า พ่อแม่ไม่อนุญาตให้พาผู้ชายเข้าบ้าน !”
อาวุธกล่าวยอกย้อนอ้างอิงถึงข้อความของเธอเมื่อก่อนหน้านี้ แสดงให้รู้ว่าเขามีสติความทรงจำอย่างดีครบถ้วน
เร็วเท่าความคิดลดารีบยกโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหามารดาทันที หวังขอความช่วยเหลือ แต่ก็ช้ากว่ามือใหญ่ของอาวุธที่คว้ามันมาจากมือเธอแล้วกดปิดเครื่อง ก่อนจะยัดลงในเป้ากางเกงเสียอย่างนั้น
ทำเอาหญิงสาวอึ้งกับการกระทำอันอุกอาจที่เธอคาดไม่ถึงว่าสุภาพบุรุษเยี่ยงอาวุธจะกล้า!
“พี่วุธจะพาลดาไปไหนคะ ?”
เธอยังพยายามชวนเขาคุยเพื่อเบี่ยงเบนเจตนาร้าย ด้วยความใจเย็น
“บ้านพักตากอากาศที่พี่เคยเล่าให้ฟังยังไงล่ะ !”
คำตอบของอาวุธแทบจะทำให้ลดาลมจับ ก็นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาพยายามชวนเธอไปที่นั่น และเห็นได้ชัดว่าเจตนาแต่ละครั้งของอาวุธคือการรวบหัวรวบหางลดานั้นเอง
ก่อนหน้านี้เขาก็เคยชวนหญิงสาวไปค้างคืนวันหยุดยาวด้วยกันสองต่อสอง แต่เธอก็ได้ตอบปฏิเสธอย่างนุ่มนวล
ถึงคราวครั้งนี้แม้แต่ซุปเปอร์แมน ก็คงบินมาช่วยให้ลดารอดจากเงื้อมมือของอาวุธไม่ทันเสียแล้ว นอกจากตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
ดังนั้นตลอดทางลดาจึงพยายามรวบรวมสติเพื่อมองหาหนทางช่วยเหลือตัวเองจากสถานการณ์อันคับขันนี้ให้ได้
จนกระทั่งรถเบนซ์ของอาวุธแล่นมาจอดสนิทที่หน้าบ้านพักตากอากาศ ลดาทำทีเป็นมองรอบๆ บ้านดูความสวยงาม แต่ที่จริงคือมองหาถนนหนทางจะวิ่งหนีเอาตัวรอดไปขอความช่วยเหลือจากบ้านใกล้เรือนเคียง เธอค่อยๆปลดเข็มขัดออกแล้วพยายามเปิดประตูอย่างใจเย็น แต่!
“พี่ตั้งระบบรักษาความปลอดภัยสำหรับเด็กน่ะ ลดาต้องให้พี่ปลดล็อคที่เปิดประตูให้เองนะครับ!”
อาวุธฉีกยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา อย่างรู้เท่าทัน พร้อมหัวเราะขบขันเธอเบาๆ เหมือนมันเป็นเรื่องตลก
“งั้นไปเปิดสิคะ ถ้าพี่วุธอยากจะคุยกับลดาในรถก็ไม่น่าขับมาไกลถึงขนาดนี้”
ลดาสงวนท่าทีหวาดกลัวเอาไว้ ทั้งที่ฝ่าเท้ามีเหงื่อเริ่มผุดพรายซึมออกมา
แทนที่จะออกไปเปิดประตูรถ อาวุธกลับยกที่วางแขนขึ้นแนบกับตัวเบาะรถเพื่อไม่ให้มีอะไรกางกั้นระหว่างเขาและเธอ
“ให้พี่หอมแก้มลดาก่อน แล้วจะลงไปเปิดประตู”
เขาเอ่ยคำเจรจาต่อรองอย่างคนเจ้าชู้
ลดาลอบถอนหายใจเบาๆ เธอไม่เคยรังเกียจเขา แต่ไม่ชอบวิธีรวบรัดมัดมือชกแบบที่อาวุธกำลังทำอยู่สักนิด
“ก็ได้ค่ะ”
ร่างสูงใหญ่คร่อมลงมาที่เบาะข้างคนขับซึ่งลดานั่งอยู่ แถมกดปรับเบาะเอนราบโดยไม่จำเป็นเพื่อจะทำการหอมเธอ
“พี่วุธ !”
มือน้อยพยายามดันร่างกายใหญ่โตที่คร่อมทับตัวเองออกไปให้พ้น
“พี่ยังไม่ได้หอมลดาเลย..อื้ออ!”
“อื้ออ... อย่านะ !”
มือเรียวเล็กของลดาพยายามดันอกแกร่งราวหินผาของอาวุธออกไปให้พ้นจากตัว เรี่ยวแรงอันน้อยนิดของเธอไม่สามารถสู้พละกำลังของคนตัวโตกว่า
“อย่า! พี่วุธ”
จมูกโด่งคมและปากร้อนรุ่มของอาวุธฝังลงบนพวงแก้มหอมกรุ่นนวลละไมแห่งวัยสาว เขาสูดดมไล่มาถึงปากกระจับแล้วบดจูบกลีบเนื้ออวบอิ่ม เบียดแทรกลิ้นร้อนชื้นเข้ามาสัมผัสลิ้นเล็กลื่นหวานฉ่ำของลดา
ร่างบอบบางที่เคยดิ้นรนขัดขืนหยุดชะงักราวต้องมนต์ ด้วยไม่เคยโดนจูบมาก่อน ลิ้นร้อนสากของอาวุธได้จุดเพลิงรักในกายสาววัยเจริญพันธุ์จนเริ่มมีควันกรุ่นออกมา
ลดานิ่งรับจูบของอาวุธ คล้ายอยากรู้อยากลอง เขาจูบเก่งมาก แม้เธอจะไม่เคยจูบมาก่อน แต่ก็สามารถบอกได้เต็มปากอย่างนั้น กลิ่นแอลกอฮอลล์อ่อนๆผสมลมร้อนจากจมูกโด่งๆ มอมเมาเธอให้ลืมเลือนว่าควรขัดขืน เพราะอาวุธชักจะเริ่มทำมากกว่าการหอมหรือจูบ
ส่วนล่างของอาวุธล้อนจ้อนไปตั้งแต่เมื่อไหร่ลดาไม่อาจรับรู้ได้ จนกระทั่งตัวเองก็ถูกเขารูดกางเกงกระโปรงขาสั้นที่ม้วนเอาบิกินี่ตัวจิ๋วหลุดไปจากปลายเท้าเสียแล้ว เธอจึงสะดุ้งหลุดจากพะวังวาบหวามที่เขาครอบงำสติซึ่งหลงเหลืออยู่น้อยนิดของเธอกลับคืนมา
ลดาเริ่มดิ้นรนกระเสือกกระสนอีกครั้งเมื่อหน้าขาเปล่าเปลือยโดนแยกกางพร้อมสะโพกสอบหนาหนักที่บดทาบลงมา เธอทั้งทุบทั้งถองด้วยเรี่ยวแรงอ่อนปวกเปียกเพราะไม่เคยโดนสัมผัสด้วยน้ำมือผู้ชาย
ปากกระจับที่โดนจูบจนบวมเจ่อถูกปลดปล่อยเป็นอิสระ และสาบานได้ว่าลดาตะโกนร้องห้ามปรามเขาจนสุดเสียง แต่มันกลับไม่มีแม้ลมเปล่งออกมาจากลำคอเสียอย่างนั้น
ร่างอรชรถูกเขาฟอนเฟ้นด้วยความย่ามใจ อกอวบใหญ่ถูกเขาขยี้ขยำอย่างเมามันส์ ส่วนด้านล่างมือหนาอีกข้างก็ล้วงลงมาบดบี้ขยี้ติ่งเนื้อน้อยนุ่มนิ่มของลดาเป็นระวิง จนร่องฉ่ำของเธอเปียกแฉะ และหลั่งน้ำกระสันออกมาจนลื่นไปหมด บ่งบอกถึงอารมณ์ปรารถนาเร้นลับที่แสดงอาการตอบสนองต่อสัมผัสจาบจ้วงนั้น
“ลดาเปียกมากเลย”
อาวุธเงยหน้าหล่อเหลาที่ซุกซบเกลือกกลิ้งกลางร่องอกอวบอึ๋มซึ่งโผล่พ้นจากเสื้อเชิ๊ตผ่าหน้าและบราตัวจ้อยขึ้นมากระซิบบอกลดา ตอนนี้ดวงตาเขาพร่าเลือนเยิ้มไปด้วยไฟราคะ จนคนเห็นเริ่มหวาดหวั่น
