บทที่ 32 บทที่ 31

บทที่ 31

“ข้าจะเป็นอะไรได้อย่างไร ตรงนี้น้ำสูงแค่อกของเข้าเอง“

หลงเหยียนไม่รู้สึกตัวเลยว่าการพูดและยิ้มอย่างสดใสจนคนมองรู้สึกราวกับต้องมนต์

“ท่านไม่ต้องกังวล ข้าปลอดภัยดี”

หวงจิงอวี๋รู้สึกใจเต้นแรง ยิ่งเขามองไปที่ดวงหน้าที่เปียกน้ำและรอยยิ้มของหญิงสาวก็เผลอขยับมือมาลูบที่ใบหน้าสวยอย่างไม่ตั้งใจ ม...