บทที่ 114

ม่านตาของอาเธอร์หดเล็กลงกะทันหัน ความโกรธทั้งหมดแข็งค้างอยู่บนใบหน้าของเขา

ความเกรี้ยวกราดค่อยๆ จางหายไปจากสีหน้า ถูกแทนที่ด้วยการขมวดคิ้วอย่างลึกขณะที่เขาชี้ไปที่คอของเธอ เสียงของเขาสูงขึ้นโดยไม่รู้ตัว "รอยแผลที่คอเธอนั่น... เกิดอะไรขึ้น? ไปโดนอะไรมา?"

เอเลนเม้มปากแน่น เมื่อได้ยินคำถามของอาเธอร์ก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ