บทที่ 25 ตอนที่ 25

จักรินลุกขึ้นยืน จะเดินหนีขึ้นชั้นบน แต่เสียงของแพรวพราวดังขึ้นมาเสียก่อน ชายหนุ่มเบ้หน้าและถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย

“นี่คุณแม่โทรไปตามน้องพราวมาใช่ไหมครับ”

เจนสุดาระบายยิ้ม และพยักหน้ารับอย่างไม่ทุกข์ไม่ร้อน

“ใช่ ฉันก็ให้มาปลอบใจแกยังไงล่ะตาจัก”

“แต่ผมไม่ต้องการครับ”

จักรินจะเดินหนี แต่แพร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ