บทที่ 30 ตอนที่ 30

“นายดำน่ารักจังค่ะ”

แม็กซิมัสดึงมือออก ก่อนจะหัวเราะขบขัน “เป็นเด็กเป็นเล็กมาแต๊ะอั๋งคนแก่มันบาปรู้ไหม ไปๆ ไปนอนพักได้แล้ว”

“ไม่ไปหรอกค่ะ จำปาหายปวดท้องแล้ว อยากอยู่ใกล้ๆ นายดำ”

จำปาย้อนเสียงหวาน มองด้วยสายตาทอดสะพานเต็มที่ แต่แม็กซิมัสไม่ได้ใส่ใจอะไรเพราะเห็นจำปามาตั้งแต่เด็ก

“งั้นก็ตามใจ”

ชาย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ