บทที่ 60 บทที่ 60 คำขอร้องของคนโง่

คืนนั้นหลี่เฟิ่งเซียนนอนไม่หลับอยู่ทั้งคืน ทันทีที่เขาขึ้นมานอนบนเตียงเดียวกับนาง แม้เตียงนั้นจะทั้งกว้างใหญ่ และเขาก็นอนอยู่บนมุมของเขาเช่นเดิมอย่างทุกที แต่นางไม่อาจห้ามใจตัวเองไม่ให้คิดถึงริมฝีปากนุ่มๆ ของเขาได้ นางนอนนิ่งไม่กล้าขยับ คิดแต่อยากสัมผัสตัวของเขา

เมื่อผ่านไปครึ่งค่อนคืนนางค้นพบว่า แม...