บทที่ 47

เกรซรีบลงจากรถอย่างรวดเร็ว

ขณะที่เกรซกำลังจะจากไป ไฮนซ์จับเอวบางของเธอไว้ แขนที่แข็งแรงของเขาโอบรอบเอวของเธอและคลุมชุดสูทของเขาให้กับเธออีกครั้ง

หัวใจของเธอสั่นไหว “ไม่ต้องตามฉันมาหรอกค่ะ เดี๋ยวฉันเข้าไปเปลี่ยนเองได้”

ไฮนซ์จ้องมองเธออย่างไม่สบอารมณ์ “ผมจะตามคุณไปด้วยคุณจะได้ไม่เป็นจุดสนใจ”

เกรซรู้สึ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ