บทที่ 10 บทที่ 10
ตัวจี๊ดนั่งทำงานอยู่ข้างนอกช่วยพี่นิดในสมองก็คิดถึงแต่คำพูดของชายหนุ่มที่วนเวียนอยู่ในหัว
'มึงไม่ต้องห่วงหรอก คนอย่างยัยเฉิ่มไม่ใช่สเปคกู เพราะฉะนั้นกูไม่ยุ่งแน่นอนมึงจำคำกูไว้เลย'
เธอถอนหายใจออกมาเล็กน้อย นิดที่ลอบมองหญิงสาวและพอได้ยินประโยคจากเจ้านายที่ทำให้คนฟังต้องรู้สึกเจ็บปวดอยู่ไม่น้อย ถ้าเกิดว่าอีกฝ่ายเกิดรู้สึกขึ้นมา และจากการสังเกตเธอคิดว่าตัวจี๊ดคงรู้สึกอยู่บ้างแหละ
"ทานของอร่อยๆ มั้ย พี่จะไปเอาเค้กสตรอว์เบอรี่มาให้ หวานมากอร่อยสุดยอดเลย"
เธอพยายามชวนหญิงสาวคุย อย่างน้อยตัวจี๊ดจะได้ลืมคำพูดไปในชั่วขณะ หญิงสาวเงยหน้ามองคุณเลขาก่อนจะส่ายหน้ายิ้มๆ
"จี๊ดยังไม่หิวเลยค่ะ"
หญิงสาวก้มมองเอกสารและช่วยพี่นิดแปลต่อไม่ได้พูดอะไรอีก เสียงข้อความดังขึ้นในโทรศัพท์ของคุณนิด เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดดูก่อนจะอ่านทุกบรรทัดและตอบกลับทันที
'ตัวจี๊ดเป็นยังไงบ้าง เธอทานอะไรหรือยัง เมื่อเช้าทานข้าวยังไม่อิ่มเลยวานถามเธอให้ที เดี๋ยวผมจะพาเธอไปทานข้าว'
'นิดถามว่าอยากทานเค้กมั้ย เธอก็บอกว่ายังไม่หิวค่ะ คิดว่าน่าจะยังไม่อยากทานอะไรนะคะ'
'ตอนคุณเดินเข้ามาได้ยินอะไรรึเปล่า'
'ชัดเต็มสองรูหูเลยค่ะ น้องจี๊ดคงได้ยินชัดเจนกว่านิดเยอะค่ะ'
ชายหนุ่มเริ่มกุมขมับตัวเองอย่างเครียด รู้สึกได้เลยว่าเขาเริ่มอยู่ไม่สุข เพื่อนทั้งสองคนสังเกตเห็นได้ว่าเสี่ยนทีมีอาการที่เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด และท่าทางจะแคร์ตัวจี๊ดอยู่ไม่น้อย
"มึงชอบน้องเขาป่ะ"
"เปล่านี่"
เขาวางโทรศัพท์ลงทันทีอย่างไม่ยอมรับ เขาไม่ได้ชอบเธอซะหน่อยทำไมต้องยอมรับด้วยล่ะ ที่เป็นอยู่นี้ก็แค่รู้สึกไม่ดีที่พูดทำร้ายจิตใจเธอ แต่ไม่ได้ชอบเลยนะอย่าเข้าใจผิดล่ะ
"งั้นจะมาเครียดทำไม"
"กูไม่ได้เครียดเลยนะ"
เขาปฏิเสธเสียงแข็ง เพื่อนทั้งสองคนถอนหายใจออกมาอย่างเซ็ง ๆ ทำไมปากแข็งแบบนี้วะ ตอนแรกพวกเขาเข้าใจว่าเสี่ยนทีมันไม่มีความรู้สึก มันไม่มีหัวใจ รักใครไม่เป็น แต่ดูจากวันนี้มันคือคนที่มีหัวใจแคร์ความรู้สึกของตัวจี๊ดมาก
"เออ ผู้ช่วยมึงที่ชื่อบีมนะ"
"ทำไมอะ"
แบล็คยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ สองเงยหน้ามองเพื่อนเหมือนว่ามันจะมีแผนอะไรเด็ดๆ รึเปล่า อยู่ๆ ก็พูดถึงพี่บีมขึ้นมามันต้องมีอะไร
"เปล่าๆ ก็แค่เขาดูเป็นสุภาพบุรุษดี และดูเหมาะกับน้องจี๊ดดีนะ"
สองยิ้มมุมปากออกมาอย่างรู้ทันเพื่อน สงสัยไอ้แบล็คกำลังปั่นหัวเพื่อนของตัวเองอยู่ ก็ไอ้เสี่ยมันเล่นปากแข็งขนาดนี้ใครไม่อยากแกล้งก็บ้าแล้ว
"เหมาะบ้าอะไร ยัยนั้นยังเด็กไม่มีใครเหมาะกับเธอทั้งนั้นแหละ"
"เด็กบ้านมึงสิ เรียนจบแล้วนะเว้ย อีกอย่างพี่บีมเขาก็ชอบมองน้องมันบ่อยๆ นิ กูเคยถามว่ามีแฟนยังเขาก็บอกว่าไม่มีแต่มีคนที่ชอบ ซึ่งพี่บีมบอกว่าชอบผู้หญิงเรียบร้อยแบบน้องจี๊ด"
เขาใส่ไฟไปเยอะอยู่ แต่พี่บีมมันพูดแบบนั้นจริงเขาไม่ได้ใส่ร้ายเลยแม้แต่น้อย เสี่ยนทีเริ่มมีสีหน้าที่เครียดขึ้นไปอีกจนสองต้องสะกิดแบล็คให้พอก่อน ไม่อย่างนั้นระเบิดจะลงกับคนที่ไม่รู้เรื่องได้
"ช่างสิกูไม่สนใจหรอก จะเอามั้ยไวน์นะเอาแล้วก็กลับไปได้ละกูจะออกไปข้างนอก"
"โอเคๆ กลับก็กลับ ดีแล้วที่มึงไม่ได้คิดอะไร เวลาที่เห็นเค้าสมหวังกันมึงจะได้เฉยๆ ไง ไว้กูส่งเด็กใหม่เอาะ ๆ มาให้นะ"
พูดจบทั้งสองคนก็กอดคอเพื่อนเดินออกมาจากห้องทำงานทันที เปิดประตูออกมาก็เจอตัวจี๊ดกำลังแปลเอกสารให้ผู้ช่วยของเขาอย่างตั้งใจ เธอเหลือบสายตามองเขาเพียงแวบเดียวก่อนจะก้มหน้าทำงานต่อไม่สนใจเขาอีก ชายหนุ่มรู้สึกได้เลยว่าเธอแปลกไปจริงๆ ถ้าเป็นปกติต้องถามแล้วว่าจะไปไหนคะ
"ไปเอาไวน์ตรงเคาร์เตอร์เลย เดี๋ยวให้เลขาพาไป บอกลาตรงนี้เลยแล้วกันค่อยนัดเจอกัน"
"โอเคๆ รู้ใจตัวเองไวๆ นะเพื่อนรัก"
"กูเอาใจช่วยนะ ตาสว่างไว ๆล่ะ"
ทั้งสองคนอมยิ้มก่อนจะเดินออกไปทันที เขาที่ได้ยินถึงกับหัวเสียสุดๆ เขาพ่นลมหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ ก่อนจะเดินตรงไปหาตัวจี๊ด และตอนนี้บริเวณนั้นมีเพียงแค่สองคนเท่านั้น
"จี๊ด..."
"คะ"
เธอตอบรับโดยไม่มองสบตา มือยังคงพิมพ์แป้นพิมพ์ไม่หยุด ชายหนุ่มพยายามสงบสติอารมณ์ก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างใจเย็น
"ไปทานข้าวมั้ย เมื่อเช้าทานไม่อิ่มนี่"
"อิ่มแล้วค่ะ และตอนนี้ก็ไม่ได้หิวเชิญคุณตามสบายเลยค่ะ"
ตัวจี๊ดเอ่ยตัดบทก่อนจะตั้งใจแปลเอกสารต่อ เขาดึงมือเธอให้ลุกขึ้น ตัวจี๊ดร้องออกมาเพราะแรงที่ใช้กับคนบอบบางแบบเธอมันเจ็บมากพอสมควร
"โอ๊ย เจ็บค่ะ"
"ขอโทษ.. เอ่อ คือเธอต้องไปทานข้าวกับฉัน"
เขารีบปล่อยมือเธอและตอนนี้รู้สึกผิดมากที่มันแดงเถือกจนน่าตกใจ เขาไม่ได้ทำแรงเลยสักนิดเดียวทำไมถึงบอบบางขนาดนี้
"ค่ะ ไปก็ไปค่ะ"
ตัวจี๊ดเอ่ยตามใจก่อนจะหยิบกระเป๋าของตัวเองแล้วยืนอยู่ตรงหน้าเขา ชายหนุ่มเริ่มทำตัวไม่ถูกจะข่มขู่เหมือนเดิมอย่างที่เคยทำก็เกรงว่าจะบานปลายไปกันใหญ่
"ไปสิ เดินไปเลย"
"ค่ะ"
ตัวจี๊ดตอบรับอย่างเย็นชาก่อนจะเดินนำหน้าไปก่อน เมื่อลงมาถึงชั้นล่าง ผู้ช่วยของเขาที่ตอนนี้กำลังยืนคุยกับเพื่อนของเขาอีกสองคนหันมามองทางเสี่ยนทีและตัวจี๊ด
"นั้นไงน้องจี๊ดนะ วันนี้โคตรสวยเลยพี่บีม ผมเชียร์นะถ้าพี่อยากจะจีบนะ"
เขาเอ่ยเสียงดังเพื่อให้คนที่เดินหน้าบึ้งตามมาด้านหลังของหญิงสาวได้ยินด้วย เขาดึงมือตัวจี๊ดให้มายืนอยู่ข้างหลังก่อนจะเอ่ยออกไป
"ยังไม่ไสหัวไปกันอีกไอ้พวกนี้ ไม่ต้องมาแล้วนะกูไม่ต้อนรับล่ะ"
"ใจร้ายมากครับเสี่ย กูไม่ส่งเด็กให้มึงแล้ว"
สองยิ้มมุมปากมองไปยังตัวจี๊ด เขาเบิกตากว้างก่อนจะเดินไปปิดปากเพื่อนชายอย่างรวดเร็ว
"มึงอยากปากแตกมั้ยไอ้สอง"
"เอ้า! แล้วบอกไม่แคร์ เนี่ย ๆ รู้ใจตัวเองได้ล่ะ"
เขากอดคอเพื่อนทั้งสองคนก่อนจะเอ่ยข่มขู่เสียงเบา เขาทนมาสักพักล่ะและรอบนี้จะไม่ทนอีกแล้ว
"ถ้ามึงยังไม่เลิกยุคนนั้นคนนี้มาจีบยัยเฉิ่ม กูจะเลิกคบพวกมึง!! ไอ้พวกเหี้ย!!!"
ทั้งสองคนหันมายักคิ้วให้กันก่อนจะตอบรับเพื่อนรับด้วยน้ำเสียงหวาน
"ครับเสี่ย พวกผมไม่แกล้งแล้วครับ"
"อย่าให้กูรู้นะ"
พูดจบเขาก็ปล่อยเพื่อนทั้งสองคนให้เป็นอิสระพร้อมกับเดินไปกุมมือตัวจี๊ดมาไว้ใกล้ตัวแล้วพาเดินออกไปทันที
"ไปได้ล่ะยัยตัววุ่นวาย"
เขาหงุดหงิดจนพาลไปหมด ตัวจี๊ดที่ตอนนี้ไม่อยากทะเลาะหรือเถียงกับเขาก็ยอมปล่อยให้เขาทำตามใจไปเรื่อย
"โธ่! กูนึกว่าจะแน่ไอ้เสี่ย"
"ฮ่าๆ แม่งความอดทนโคตรต่ำ ว้าย ๆ"
