บทที่ 112 ตอนที่ 112

“แต่ว่าพระอนุชา”

“ถ้านางแก้คำสาปได้เจ้าจะว่าอย่างไร ข้าอยากให้น้องของข้าหลุดพ้นเสียที เจ้าจะฟังอนุชาหรือฟังฮ่องเต้เลือกเอาแล้วกัน” หวังต๋าเฉินหัวเราะในลำคออย่างชอบอกชอบใจเดินเอามือไพล่หลังนำองครักษ์และขันทีผ่านตัวหลิวหยางที่ก้มหัวคำนับอย่างกลืนไม่ได้คายไม่ออกได้แต่ยืนยิ้มแหยๆ ส่งท้าย

“สุดแล้วแต่วาสน...