บทที่ 22 ตอนที่22

ดวงตาเฉียบเหลียวมองชายชราถือแผ่นกระดาษพร้อมพู่กันและหมึกดำเข้ามาคำนับออสตินกับเอเรีย เขาชี้มือไปทางเอเรียที่ยืนนิ่งมองตาปริบๆ ก่อนถูกออสตินจับแขนจูงมานั่งบนแท่นนอน

“เอาให้เหมือนละ ตัวจริงงามอย่างไรภาพก็ต้องงามอย่างนั้น”

“พ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท กระหม่อมจะทำสุดฝีมือ” ชายชรายืนกางกระดาษกับโต๊ะที่เลื่อนมาไว้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ