บทที่ 7 ตอนที่ 7
คลื่นทะเลซัดเข้าฝั่งพาบรรยากาศสดชื่นเพลินใจออสตินลากกระเป๋าสองใบเข้ามาในบ้านพักตากอากาศรับรองหลายห้องอยู่ชั้นบนของบ้านหลังเดียวหลังจากลงรถตู้จากทางบ้านเดินเข้ามารวมกลุ่มกับวงเอสจีและผู้จัดการที่ตามกันมาติดๆ เอเรียวิ่งเข้ามาดึงกระเป๋าของตนแต่มือออสตินเหนียวยิ่งกว่าตีนจิ้งจกให้กระชากยังไงก็ไม่หลุดก่อนชะงักเมื่อมีบุคคลอีกหกคน ยืนมองเธอด้วยรอยยิ้มทักทาย เอเรียอึ้งเล็กน้อยจนมือหลุดจากกระเป๋า
“พามาจนได้นะไอ้เสือ” โคลด์ถอดแว่นตากันแดดเสยผมที่ยอมสีขาวขุ่นรับกุญแจห้องจากผู้จัดการวง
“เพิ่งเคยเห็นตัวจริง เริ่มอิจฉาตินขึ้นมาซะแล้วสิ” หนึ่งในสมาชิกเอสจีฉีกยิ้มมองหน้าเอเรียอย่างเป็นกันเอง
“อะนี่ของน้องเอเรียกับออสติน” ผู้จัดการยื่นกุญแจห้องหนึ่งอันมาตรงหน้าทั้งคู่
“ห้องเดียวหรือคะ” เอเรียมองกุญแจอย่างไม่กล้ารับ
“ต่อให้นอนคนละห้องเจ้าตินมันก็ไปหาน้องอยู่ดี” สมาชิกเอสจีอีกคนบอกอย่างชอบใจก่อนลากกระเป๋ากอดคอไปกับสมาชิกอีกสองคน เดินขึ้นบันได
“แกไปนอนกับฉัน ไอ้เสือ” โคลด์คว้าคอออสตินให้ถอยห่างจากเอเรีย
“ล้อเล่นครับ” ผู้จัดการฉีกยิ้มตอบกลับยื่นกุญแจให้เอเรียที่รับไว้ก่อนเดินถือสัมภาระไปกับจุนแจ ออสตินสะบัดโคลด์ออกเดินถือกระเป๋าสองใบเดินขึ้นชั้นบนทำให้เอเรียผ่อนลมหายใจโล่งอกถือกุญแจไว้ในมือเดินตามขึ้นไป โคลด์มองรอบบ้านเดินขึ้นบันไดไปดูห้อง
“ตามสบายนะคะ ที่นี่เป็นบ้านรับรองท่านทูตของพ่อพีบีเอง” พีบีสะบัดผมไปด้านหลังเงยหน้าขึ้นมองคนที่เดินลงบันไดมาพร้อมกุญแจแจกจ่ายให้ทีมงานนอนห้องละสองคน
“พี่เพิ่งมาก่อนหน้าเราแป๊บเดียวเอง” ผู้จัดการเอสจีบอกเธอพร้อมมองทีมงานที่ทยอยขึ้นไปเก็บของด้านบนสวนทางกับออสตินที่จูงมือเอเรียเดินลงบันไดอย่างทุลักทุเลเพราะเอเรียพยายามยื้อไม่ยอมไปก่อนชะงักเมื่อลงมาอยู่บันไดขั้นสุดท้ายมองผู้หญิงที่ชำเลืองมองเธอเช่นกัน ออสตินเบี่ยงตัวหลบเมื่อสังเกตเห็นพีบีมองผ่านตัวเขา
“เธอมาได้ไง อ่อ ลืมไปคู่จิ้นแห่งปี” พีบีเดินทอดน่องเข้าไปใกล้ ผู้จัดการยื่นกุญแจอีกดอกให้เดม่อนที่หันมองมาทางบันไดก่อนเดินเข้าไปใกล้ด้วยความอยากรู้
“แล้วเธอมาได้ไง” ออสตินย้อนถามกลับพลางจับมือเอเรียมายืนอยู่ข้างๆ ประชันหน้ากับพีบี ซึ่งทำเธอหนักใจไม่น้อย
“ฉันมาถ่ายแบบกับเดม่อนต้อนรับฤดูร้อน ไม่คิดว่าจะเจอเพื่อนรักที่นี่ สบายดีนะเอเรีย” พีบีตอบออสตินก่อนหยุดลงที่เอเรีย เดม่อนหยุดยืนอยู่ข้างพีบีมองเอเรียด้วยความอึ้ง
“พี่เอจริงๆ ด้วย ว้าว เดดีใจมากเลยอะ ขอกอดได้ไหม เดตามไอจีพี่มานานแล้ว เป็นแฟนคลับตัวยงเลยนะ” เดม่อนกางแขนอ้าออกพร้อมพุ่งหาเอเรียที่มองเหลอหลา ออสตินยกมือกั้นดันอกเดม่อนไว้พร้อมมองจ้องอย่างไม่ชอบใจจนเดม่อนต้องหุบแขนลงมองตาปริบๆ
“นี่ใครอะ” เดม่อนทำหน้ามุ่ย
“ข่าวออกจะดังคู่จิ้นแห่งปีไงเดม่อน ถ้าไม่ได้ออสตินจะดังขนาดนี้เหรอ” พีบีตอบกลับพร้อมเหยียดยิ้มมองหน้าเอเรียที่มองหน้าเธอเช่นกัน
“อย่างน้อยฉันก็ไม่ได้ใช้เงินฟาดหัวใครก็แล้วกัน อยากจะได้ของคนอื่นมีปัญญาได้แค่เอาเงินฟาดหัว” เอเรียแกะมือออสตินออกเลี่ยงออกจากบ้านไป ออสตินมองตามอย่างปะติดปะต่อเรื่องราวมองพีบีหันขวับมองเอเรียก่อนเดินตามไป เดม่อนหมุนตัวจะเดินตามแต่โดนออสตินลากคอเสื้อดึงออก
“ทำอะไรเกรงใจฉันด้วย ไอ้หน้าอ่อน”
“แล้วคุณเป็นใครอะครับ มาเรียกคนอื่นไอ้แบบเนี้ยนิสัยไม่ดี”
“เป็นคนที่ต่อยแกฟันร่วงหมดปากได้แล้วกัน อย่ามาเจาะแจ๊ะผู้หญิงฉันอีก” ออสตินกระชากคอเสื้อเดม่อนจ้องด้วยสายตาดุจนผู้จัดการต้องเข้ามาแทรกกลางห้าม
“ใจเย็นหนุ่มๆ ”
“เดก็แค่เป็นแฟนคลับของพี่เอ เป็นแค่คู่จิ้นหลอกๆ เดไม่สนใจหรอก เดสนใจพี่เอคนเดียว” เดม่อนยักคิ้วท้าทายก่อนวิ่งขึ้นบันไดหนีไป
“ไอ้หน้าอ่อน! ” ออสตินพุ่งตามขึ้นไปแต่โดนผู้จัดการเอสจีจับล็อกไว้ทัน ออสตินฟึดฟัดอารมณ์เสียชี้หน้าสบถไล่หลังจนโคลด์ชะงักเมื่อเดินลงบันไดมา
“เป็นบ้าอะไร อย่างกับกระทิงดุ”
“ช่วยพี่จับตินด้วย แรงเยอะจริงๆ ” ผู้จัดการรีบเอ่ยขอความช่วยเหลือเมื่อกำลังจะถูกออสตินสะบัดออก โคลด์เข้ามาจับแขนรั้งไว้
“ปล่อยฉัน”
“แล้วแกเป็นบ้าอะไร” โคลด์มองจ้องน้องชายอย่างไม่เข้าใจ
“จะไปกระทืบไอ้หน้าอ่อน กล้ามากที่ท้าทายฉัน”
“ใครหน้าอ่อน เอาน่า เดี๋ยวฉันปล่อยแกไปกระทืบแน่ ไปด้วยกันก่อน”
“ไปไหน”
“หาของกิน พี่ไปด้วยกันไหม” โคลด์หันมาถามผู้จัดการพร้อมล็อกคอออสตินไว้ด้วย
“ไม่ละ เย็นนี้ประชุมนะอย่าลืม”
“ครับ” ตอบกลับเสร็จก็ลากออสตินออกไปอย่างไม่รีรอ ผู้จัดการถึงกับผ่อนลมหายใจยาวโล่งใจ
