บทที่ 57 อย่าพูดแบบนี้

“งั้นพี่ต๊ะก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับธุรกิจของคุณพ่อเขาน่ะสิ”

วิษรุจพลาดแล้ว เขาเห็นสายตาสงสัยของรุ้ง ที่เอียงคอมองใบหน้าของเขา

“พี่รู้จักคุณพ่อของพี่ต๊ะด้วยหรือคะ”

“เอ่อ...” เขาอึกอัก

พอดีพนักงานเสิร์ฟเดินเข้ามาพร้อมกับอาหารจานสุดท้าย

“ขอโทษนะคะ ช้าไปหน่อย มันต้องต้มนานสักนิดหนึ่งน่ะค่ะ ไก่บ้าน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ