บทที่ 142

สเตฟานีดูเหมือนจะได้ยินเสียงของเขาในความงุนงง เธอนั่งอยู่ในอ้อมแขนของสเตซี่และพูดอย่างไม่พอใจ “ใช่”

เธอต้องการพ่อของเธอ

เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ง่วงมากจนไม่ติดเขา สเตซี่ปิดหูของเธอและไม่ให้เธอได้ยิน เธอตบหลังเธอเบา ๆ และเกลี้ยกล่อมให้เธอหลับ

สเตฟานีสูดลมหายใจและขยับเข้าไปใกล้แขนของสเตซี่

สเตซี่กอดเธอแน่น

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ