บทที่ 47
จู่ๆ สารัชก็จำท่าทางอันแน่วแน่ของลิลาก่อนจะจากไปได้!
ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจในทันใดว่าความรู้สึกแปลกๆ นั้นคืออะไร จากนั้นความตื่นตระหนกอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนก็พุ่งเข้ามาจากทุกทิศทุกทางและเอ่อจนท่วมท้น!
สารัชคว้ามือของเจ้าหน้าที่เรือนจำและพูดด้วยน้ำเสียงกระวนกระวายว่า "รบกวนช่วยผมติดต่อทนายของผมให้...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1
2. บทที่ 2
3. บทที่ 3
4. บทที่ 4
5. บทที่ 5
6. บทที่ 6
7. บทที่ 7
8. บทที่ 8
9. บทที่ 9
10. บทที่ 10
11. บทที่ 11
12. บทที่ 12
13. บทที่ 13
14. บทที่ 14
15. บทที่ 15
16. บทที่ 16
17. บทที่ 17
18. บทที่ 18
19. บทที่ 19
20. บทที่ 20
21. บทที่ 21
22. บทที่ 22
23. บทที่ 23
24. บทที่ 24
25. บทที่ 25
26. บทที่ 26
27. บทที่ 27
28. บทที่ 28
29. บทที่ 29
30. บทที่ 30
31. บทที่ 31
32. บทที่ 32
33. บทที่ 33
34. บทที่ 34
35. บทที่ 35
36. บทที่ 36
37. บทที่ 37
38. บทที่ 38
39. บทที่ 39
40. บทที่ 40
41. บทที่ 41
42. บทที่ 42
43. บทที่ 43
44. บทที่ 44
45. บทที่ 45
46. บทที่ 46
47. บทที่ 47
ย่อ
ขยาย
