บทที่ 28 ตอนที่ 28

“จันทร์... จันทร์เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมเสียงถึงได้เป็นแบบนั้น”

วาดจันทร์ยกมือขึ้นป้ายน้ำตา ก่อนจะฝืนยิ้มกับโทรศัพท์ “ฉันไม่เป็นไรหรอกนิศา ฉันสบายดี...”

“ไม่จริงหรอก ฉันคิดว่าจันทร์กำลังร้องไห้”

ถูกต้อง... ปาณนิศาเข้าใจถูกต้องที่สุด แต่หล่อนก็ไม่สามารถยอมรับมันกับเพื่อนรักได้ จำต้องปรับเสียงให้ราบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ