บทที่ 13 บทที่6.เจ้าของเจ้าชีวิตแต่ไม่ใช่เจ้าของหัวใจ

บทที่6.เจ้าของเจ้าชีวิตแต่ไม่ใช่เจ้าของหัวใจ (เหรอป่าว)

วราพิชชาลืมตาตื่นขึ้นมาตอนเช้าตามเวลาปกติของตัวเอง เธอขยับตัวอย่างปวดร้าว กะพริบตาไปมาก่อนจะสะดุ้งสุดตัว รีบยันตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียงภายในห้องสุดหรู สภาพบนเตียงที่ยับย่น บ่งบอกเหตุการณ์ณ์ที่เกิดขึ้นได้เป็นอย่างดี ผ้าห่มผืนหนากองตกอยู่ที่เอวบางท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ