บทที่ 39 บทที่21.นอนด้วยคนนะ 4

“ขออีกหน่อยนะ ....มันยังไม่อิ่มเลย... อดมาตั้งนานหลายเดือน ขอกินให้เต็มที่สักหน่อย” จบคำพูดก็ลงมือปฏิบัติการทันที สาวน้อยรู้สึกเลือนรางร่างกายลอยเคว้งคว้าง เธอได้แต่หวังว่าจะได้นอนเวลาไหน จะมีชีวิตรอดอยู่ได้ดูแลลูกในวันพรุ่งนี้หรือเปล่า ในเมื่อโดมินิคไม่มีที่ท่าจะเหนื่อยอ่อนลงสักนิดเดียว

บทรักท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ