บทที่ 52 บทที่28.จบปัญหาซะทีอยากกลับบ้าน (คิดถึงลูก) 2

สาวน้อยน้ำตาแห้งไปเมื่อไรไม่รู้ ตั้งใจฟังเรื่องราวที่โดมินิคเล่าทุกอย่าง ในใจนึกสงสารวราพิชชาเป็นอย่างยิ่ง ถ้าเหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้นกับตัวเอง ลิซ่าคิดว่าเธอคงไม่สามารถทนได้ ลิซ่ามองโดมินิคอย่างงงงันไม่อยากเชื่อว่าพี่ชายที่แสนดี จะสามารถทำเรื่องชั่วร้ายแบบนี้ได้ ลิซ่าเกิดมาแม้จะไม่มีแม่ แต่ก็มี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ