บทที่ 54 บทที่29.ผิดไปแล้วดีกันนะ 2

“ผมตั้งใจขนาดนั้น วราไม่ท้องผมสิต้องเสียใจ อุตส่าห์ตั้งใจทำเต็มที่ รับรองว่าแม่และแด๊ดต้องได้หลานสาวตามที่ต้องการอย่างแน่นอน” โดมินิคก้าวเข้ามาจับไหล่วราพิชชาและประคองให้ลุกยืนขึ้น แขนแข็งแรงสวมกอดสาวน้อยไว้ในอ้อมแขนอย่างแนบแน่น

“ผมขอโทษที่ไม่ทำอะไรให้ชัดเจนตั้งแต่ทีแรก เพราะคิดว่าอยากอยู่กับวร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ