บทที่ 40 Chapter 40

เพชรพญาพ่นลมหายใจไล่ความเสียวซ่าน เริ่มบดควานวนสะโพกเคล้าคลึงดอกไม้สาว เกสรอ่อนไหวสั่นเพราะการเบียดบด ร่างขาวกระจ่างชื้นเหงื่อสั่นระริกขึ้นมาอีกครั้ง เสียงหายใจหอบดัง

“คุณเพชร...พอเถอะ สามจะขาดใจแล้วนะ คนบ้า...”

เพชรพญาหัวเราะในลำคอ เร่งเร้าจ้วงลึกถี่รัวแรง...

ไฟพิศวาสพัดโหมกระหน่ำอย่างหนักหน่วงร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ