บทที่ 43 Chapter 43

ขณะที่เธอยังอ่อนปวกเปียก แขนขาอ่อนเปลี้ย ระทวยทอดร่างเหนือโต๊ะตัวใหญ่ เพชรพญากลับลดมือลงไปกอบขย้ำบั้นท้าย บีบเน้นแรงๆ ก่อนกระตุกร่างนุ่มอุ่นขึ้น โอบอุ้ม...

ตรีนุชอุทาน เสียวปลาบเพราะบางส่วนยังสลักแน่นในเรือนกาย ตวัดมือกอดลำคอหนาไว้ เกี่ยวขารัดเอวสอบฉับไวตามสัญชาตญาณ

“รู้ใจแบบนี้ ไปต่อกันอีกยกนะ”

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ