บทที่ 200 “พีท...อย่าทรมาน....หนูนาอีกเลย”

“หนูนาของพีท” ปีเตอร์กระซิบแผ่วเบาและทั้งเขาและหนูนาค่อยๆนอนลงบนที่นอนหนานุ่มในเต้นท์นั้น

ปีเตอร์จุมพิตแผ่วเบาที่หน้าผากมนนั้นและไล่ลงมาที่จมูกตามลำดับ จนมาถึงปากอิ่มที่ปากหยักของปีเตอร์ใช้เวลาเนิ่นนานและลิ้นหนาล่วงล้ำดูดกลืนความหวานนั้นอีกครั้งทุกการสัมผัสเป็นไปอย่างนุ่มนวล สำหรับหนูนาแล้วไม่มีอะไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ