Chapter 45 สามารถรักษาพิษ
“เอาล่ะ ขอข้าตรวจชีพจรแม่หนูสักประเดี๋ยว”
คราวนี้กัวจื่อหรานยอมถอยห่างจากหลินอวี้เจิน เขามองหมอหลวงแม้วัยล่วงเลยมาถึงหกสิบแล้วแต่ท่าทางกระฉับกระเฉงแข็งแรง ท่านหมอนั่งลงแล้วจับชีพจรให้ ใบหน้าที่อ่อนโยนมีริ้วรอยความกังวลเด่นชัด
“ข้า..ไม่เป็นอะไรแล้วใช่ไหมเจ้าคะ” นางถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง ในใจรู้...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ

บท
1. Chapter1. บทนำ
2. Chapter2.หลินอวี้เจิน
3. Chapter3. หวังใจเหลือเกินว่า
4. Chapter4. ภาระหน้าที่
5. Chapter5.ยกเว้น
6. Chapter 6.แน่วแน่

7. Chapter 7. อยากช่วย 

8. Chapter 8. เจ้ามาทำอะไรที่นี่

9. Chapter9. ท่าทางคุกคาม

10. Chapter10. เหนื่อยล้า

11. Chapter11. เหนื่อยล้า

12. Chapter12.ทั้งโกรธทั้งอาย

13. Chapter13. หญิงบ้า 

14. Chapter14.ริมฝีปาก 

15. Chapter15.ความลับ

16. Chapter16. เฉียนอิ๋นอิ๋น

17. Chapter17.ยิ้มเจ้าเล่ห์

18. Chapter18. อย่าทำเป็นคนอื่นคนไกล

19. Chapter 19. ยั่วล้อ

20. Chapter 20. แววตา

21. Chapter21.ตกตะลึง

22. Chapter22. เป็นเช่นนี้เอง

23. Chapter23.ไม่คิดว่าจะมาด้วยตนเอง

24. Chapter24.เหตุใดข้าต้องทำ

25. Chapter 25. เขาจะมีลูกไม้อะไรอีก

26. Chapter 26. คิดถึง

27. Chapter27. เจ้ากล้ารึ 

28. Chapter28.ทำอย่างไรถึงจะไม่ใช่คนอื่น

29. Chapter29.ตกนรกทั้งเป็น

30. Chapter 30.อย่าเสียมารยาท 

31. Chapter31. รับปาก 

32. Chapter 32. จะมารับ 

33. Chapter 33. รู้ว่าผิด 

34. Chapter 34. ตื่นเต้น 

35. Chapter 35. เพราะท่าน!

36. Chapter 36 ให้ความสนใจ 

37. Chapter 37. หายไป 

38. Chapter 38 หากเป็นเช่นนั้นจริง 

39. Chapter 39. เจ้ารู้ตัวหรือไม่ว่าพูดอะไรออกมา

40. Chapter 40 น่าสงสาร 

41. Chapter 41 นางเป็นอะไรไป

42. Chapter 42 ท่านพ่อตาโปรดวางใจ 

43. Chapter 43

44. Chapter 44 เจ้าอย่าคิดมากเลย

45. Chapter 45 สามารถรักษาพิษ

46. Chapter46 เหนื่อยล้าเต็มที

47. Chapter47 เป็นห่วง 

48. Chapter 48 เจ้าหัวเราะเรื่องใด

49. Chapter 49. เช่นนี้ตลอดไป

50. Chapter 50. พอเสียที 

51. Chapter 51 เชิญใต้เท้ากัวลงอาญาข้าได้

52. Chapter 52 ไข่มุกน้ำตาจันทรา

53. Chapter 53. เจ็บหรือไม่ 

54. Chapter 54 จบ


ย่อ

ขยาย