บทที่ 14 ตอนที่ 14

เอโดเกลระบายยิ้มหยัน ตวัดนัยน์ตามืดดำไปตามเนื้อตัวนุ่มนิ่มของสตรีตรงหน้าอย่างไม่เกรงอกเกรงใจ จากนั้นจึงพูดขึ้น

“แล้วเธอคิดว่าอะไรล่ะ”

ยิ่งเขาพูดกำกวมมากเท่าไหร่หล่อนก็ยิ่งตกใจ แน่ใจแจ่มชัดว่าเขาจะต้องจำเรื่องราวเมื่อคืนได้อย่างแน่นอน และตอนนี้เขาก็กำลังจะสาดซัดวาจาร้ายกาจใส่หน้าหล่อน โทษฐานที่ไม่เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ