บทที่ 74 74

อย่าเลยค่ะ ดิฉันไม่ได้สนิทกับคุณท่านถึงขนาดนั้น”

“แต่เธอเป็นแม่ของไพรหอม”

“ดิฉันเข้าใจค่ะ ไพรหอมเป็นหลานของท่าน ท่านรับลูกสาวของดิฉันแค่นี้ก็เพียงพอแล้วค่ะ ส่วนดิฉันคุณท่านไม่ต้องสนใจหรอกนะคะ”

“เธอยังโกรธฉันอยู่”

“ไม่หรอกค่ะ”

“เอาเถอะ ฉันรู้ดีว่าเรื่องที่ฉันทำมันยากเกินให้อภัย”

“ฉันไม่อยากพูดเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ