บทที่ 34 เสือซุ่ม

"เฮีย..."ลันลดาพูดได้แค่นั้น เมื่อเห็นแววตาที่เขามองมาที่เธอ มันมีความจริงใจ และอะไรบางอย่างปนอยู่ในนั้น หัวใจดวงน้อยเต็มตื้น เมื่อสัมผัสได้ว่าเขาพูดความจริง เขาจะไม่ทิ้งเธอ

"ตั้งสตินะครับ เฮียจะนับหนึ่งถึงสาม หนูรีบเปิดประตูแล้ววิ่งลงป่าไปให้เร็วที่สุด ไม่ว่าจะได้ยินเสียงอะไร อย่าหันกลับมามองข้างห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ