บทที่ 23 พรหมพิศวาส บทที่ 7

สะกิดทีหรือบ่นสักครั้ง เขาก็กลับมาตั้งลำ ตัวตรงใหม่ สุดท้ายก็เอนมาอิงไหล่เธอต่อ จนแม่เริ่มเหนื่อยใจ เลยแทบจะแกล้งตบศีรษะลูกชายไปแรงๆ พูดเสียงกระแทกกระทั้นด้วยความหงุดหงิดใจ ที่ทำเอาเขาแทบตาสว่างในบัดดลก็คราวนั้น

“ดูแลน้องดีๆ มีลูกหัวปีท้ายปีเลยนะ...หนักนิดเบาหน่อยก็ให้อภัยกัน แต่นี่แน่ะ หนูมายด์ ถ้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ