บทที่ 9 บทที่ 8 เงาของอดีต

บทที่ 8 เงาของอดีต

ในทุก ๆ คืน ฝันร้ายก็ยังคงตามหลอกหลอนซือเหยาจนไป๋อวิ๋นคิดว่าเขาควรต้องทำอะไรสักอย่าง

เพราะในทุกคืนนางช่างดูทรมานยิ่งนัก แม้เขาจะไม่ได้เข้าไปช่วยเหลือเหมือนคืนแรก แต่ก็แอบจุดกำยานบ้างเพื่อให้ความกังว

ลของหญิงสาวคลายไป

“อื้อ ไม่ ข้า...” คำพูดที่ฟังไม่เป็นคำ เหงื่อที่อาบไปทั่วทั้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ