บทที่ 31 พลิก
วังหลวง
อ้ายหลิวเดินออกจากห้องบรรทมของหวงฉีจิ้ง นางกำนัลส่งผ้าเช็ดมือให้ นางบรรจงเช็ดมือช้าๆ ไม่มีหยาดน้ำตาแม้แต่หยดเดียว องครักษ์ประสานมือตรงหน้า
“จัดคนเฝ้าเวรยาม และแจ้งเรื่องที่ฝ่าบาททรงสิ้นพระชนม์ออกไปในตอนเย็นของวันนี้”
จิวอัน เร้นกายเข้าไปยังห้องบรรทมของฮ่องเต้
“เสด็จพ่อ เสด็จพ่อ”
กระซิบเ...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 ขอหย่า
2. บทที่ 2 ข้าพร้อมหย่า
3. บทที่ 3 ดั่งต้องมนต์
4. บทที่ 4 แย่งชิงหญิงอัปลักษณ์
5. บทที่ 5 จิวอัน
6. บทที่ 6 หญิงอัปลักษณ์คนนั้น
7. บทที่ 7 ปาหวางอ๋อง
8. บทที่ 8 หวานล้ำ
9. บทที่ 9 ก่อนนั้น
10. บทที่ 10 อ้อมกอด
11. บทที่ 11 กลิ่นไหน้ำส้มแตก
12. บทที่ 12 ข้าจะหย่ากับท่าน
13. บทที่ 13 ตอนพิเศษ
14. บทที่ 14 ข้าจะหย่ากับท่านให้ได้
15. บทที่ 15 สาบาน
16. บทที่ 16 อืมมมม
17. บทที่ 17 หลับตาของท่านเสีย
18. บทที่ 18 คนอื่นรู้หมดทำไมท่านอ๋องไม่รู้
19. บทที่ 19 กอดเสียให้พอ
20. บทที่ 20 เกือบไปซะแล้ว
21. บทที่ 21 วันที่ดอกไม้เบ่งบาน
22. บทที่ 22 กลับไปก่อน
23. บทที่ 23 ได้ดั่งใจ
24. บทที่ 24 เมื่อดอกไม้เบ่งบาน
25. บทที่ 25 ดอกเหมยสีแดง
26. บทที่ 26 ตั้งชื่ออ๋องน้อยรอไว้เลย
27. บทที่ 27 งดงาม
28. บทที่ 28 ไร้คำกล่าวใด
29. บทที่ 29 คู่กัน
30. บทที่ 30 ตอนพิเศษ
31. บทที่ 31 พลิก
32. บทที่ 32 ข้าพบเจ้าแล้ว
33. บทที่ 33 ซาบซ่าน
34. บทที่ 34 ถึงใจ
ย่อ
ขยาย
