บทที่ 52 ดาบและโล่ที่ดีของข้า2/2

เหยาหวังเหว่ยแยกไม่ออกเลยว่าเพราะกลิ่นสุราอ่อน ๆ จากสตรีตัวน้อยทำให้เขามึนเมาจนลุ่มหลง หรือเพราะความละโมบโลภมากในราคะที่มีอยู่ในกายของเขา ที่ทำให้เขาไม่อาจหยุดอยู่เพียงแค่การจูบนางเท่านั้น

มือของบุรุษรูปร่างกำยำที่โอบเอวบางเอาไว้เริ่มที่จะลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของสตรีตัวน้อยอย่างหยุดไม่อยู่ ก่อนที่มื...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ