บทที่ 77 อดีตที่เปลี่ยนไปแล้ว1/2

เหยาหวังเหว่ยยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะจับมือเล็กที่ทุบตีอกของเขาเอาไว้ ส่วนมืออีกข้างก็ลูบหัวของสตรีตรงหน้าเบา ๆ อย่างถนอม

“ข้าผิดเองที่ไม่ได้ถามเจ้าให้ชัดเจน ปล่อยให้เจ้าคิดว่าภาพฝันนั้นเป็นเรื่องราวในอดีตจริง ๆ หากข้าเอะใจสักนิดยามที่เจ้าเห็นหน้าหลิวหยาง ก็คงจะถามเจ้าให้ชัดเจนไปนานแล้ว ข้าคงไม่ปล...