บทที่ 15 15

ร่างเล็กเดินลงมายังห้องครัว เธอไม่เห็นแม้เงาของผู้ชายใจร้ายคนนั้น บางทีวันนี้เขาอาจจะออกไปทำงานแล้วมั้ง ก็ดีเหมือนกัน เธอเองก็ไม่อยากจะเห็นหน้าเขา มะลิวัลย์จัดการหุงข้าวกับทอดไข่เจียวง่าย ๆ กินประทังชีวิต ตักข้าวเข้าปากไปน้ำตาก็เอ่อล้นออกมาอีกครั้ง ในวินาทีนี้เธอคิดถึงหญิงชรามากที่สุดเลย เธออยากกลับ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ